Wojciech Lipiński – Cichociemny

Wojciech Lipiński – Cichociemny

ps.: „Lawina”, „Bryk”, „Smerek”, „Kurzawa”, „Marcin”, „Wojtek”, „Kuba”

Wojciech Józef Lipiński vel Wojciech Kopczewski, vel Wojciech Przesiecki

Zwykły Znak Spadochronowy nr 1696, Bojowy Znak Spadochronowy nr 1639

po wojnie wg. Tochmana tajny współpracownik UB, TW Set, Heros

 

ur. 12 listopada 1921 w Bliżynie (powiat skarżyski), zm. 5 października 2004 w Legionowie – kapitan piechoty, oficer Wojska Polskiego, Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, wywiadu ofensywnego Armii Krajowej, Komendy Głównej AK, uczestnik kampanii norweskiej, bitwy o Narvik, żołnierz wyklęty, cichociemny

Znajomość języków: niemiecki, angielski; szkolenia (kursy): m.in. Szkoła Podchorążych Piechoty (Dundee), prowadzenia pojazdów (samochód, motocykl), wywiadu (Oficerski Kurs Doskonalący Administracji Wojskowej, Glasgow), spadochronowy,  odprawowy (STS 43, Audley End), i in. W dniu wybuchu wojny miał 17 lat; w dacie skoku do Polski 21 lat

 

---

Table of Contents

• World War II
• At the night of January 29/30th 1944 a Silent Unseen
• After the War
• Awanse i odznaczenia
• Family Life

---

 

Uczył się w szkole powszechnej w Bliżynie, następnie w Gimnazjum i Liceum im. A. Witkowskiego w Skarżysku – Kamiennej, w 1939 zdał egzamin dojrzałości. Pasjonat lotnictwa szybowcowego, podczas nauki w liceum podczas każdych wakacji podejmował naukę pilotażu, zdobywając kolejne uprawnienia pilota szybowcowego, finalnie kat. „C”.

 

 

World War II

W kampanii wrześniowej 1939 nie zmobilizowany. 20 listopada 1939 przekroczył granicę ze Słowacją, przez Węgry, Jugosławię, Włochy dotarł 20 grudnia 1939 do Francji.

5 stycznia 1940 w Camp de Coëtquidan wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie pod dowództwem francuskim. Przydzielony do 4 kompanii 2 batalionu 2 Pułku Grenadierów Wielkopolskich im. Bolesława Chrobrego 1 Dywizji Grenadierów, nastepnie drużonowy 1 kompanii 2 Batalionu  Strzelców Podhalańskich 1 Półbrygady Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich. Uczestnik kampanii norweskiej, bitwy o Narvik, ranny 29 maja 1940, odznaczony Virtuti Militari.

Maciej Szczurowski – Geneza formowania Armii Polskiej we Francji 1939 – 1940
w: Piotrkowskie Zeszyty Historyczne, 2002, nr 4 s. 115 – 143

 

Po upadku Francji ewakuowany statkiem do Liverpoolu (Wielka Brytania). Wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie pod dowództwem brytyjskim, od 26 lipca 1940 przydzielony do 2 kompanii 1 Batalionu Strzelców Podhalańskich 1 Brygady Strzelców. W czerwcu 1940 awansowany na stopień kaprala z cenzusem.

Od 11 listopada 1940 do 11 stycznia 1941 uczestnik kursu młodszych podoficerów przy 1 Batalionie Strzelców Podhalańskich, następnie od 2 maja kursu Szkoły Podchorążych Piechoty w Dundee. Po jego ukończeniu 1 września 1941 awansowany na stopień kaprala podchorążego. Ukończył kurs kierowców samochodowych, ponownie przydzielony do 1 Batalionu Strzelców Podhalańskich, jako instruktor plutonu jugosłowiańskiego w Kirkcaldy. 21 grudnia 1941 awansowany na stopień plutonowego podchorążego.

Monika Bielak – Ewakuacja żołnierzy polskich z Francji do Wielkiej Brytanii
i Afryki Północnej w latach 1940-1941
w: IPN, Polska 1918-1989 – Od niepodległości do niepodległości. Historia Polski 1918-1989

 

 

At the night of January 29/30th 1944 a Silent Unseen

Zgłosił się do służby w Kraju. Od 28 grudnia 1941 przeniesiony do Ośrodka Szkoleniowego Oddziału VI (Specjalnego) Sztabu Naczelnego Wodza (prawdopodobnie w Polmont). Przeszkolony ze specjalnością w wywiadzie, od 16 maja 1942 uczestnik Oficerskiego Kursu Doskonalącego Administracji Wojskowej (kamuflaż polskiej szkoły wywiadu, zwanej przez Cichociemnych „kursem gotowania na gazie”) w Glasgow.

Zaprzysiężony na rotę ZWZ-AK 29 grudnia 1942  w Audley End. Awansowany na stopień podporucznika ze starszeństwem od 13 marca 1943.

Stefan Mayer – relacja nt. szkolenia Cichociemnych oficerów wywiadu
źródło: Instytut Piłsudskiego w Londynie, Kolekcja akt Stefana Mayera, zespół nr 100, teczka nr 709/100/113

 

Skoczył ze spadochronem do okupowanej Polski w nocy 13/14 marca 1943 w sezonie operacyjnym „Intonacja”, w operacji lotniczej „Brick” (dowódca operacji: S/L Boxer A.H.C., ekipa skoczków nr: XXIV), z samolotu Halifax DT-627 „P” (138 Dywizjon RAF, załoga: pilot – S/L Boxer A.H.C. / i in.). Informacje (on-line) nt. personelu Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii (1940-1947) – zobacz:  Lista Krzystka

Start o godz. 19.oo z lotniska RAF Tempsford, zrzut na placówkę odbiorczą „Wół”, w rejonie miejscowości Piła, Stara Kuźnica, 14 km od miejscowości Końskie. Razem z nim skoczyli: ppor. Longin Jurkiewicz ps. Mysz, mjr Franciszek Koprowski ps. Dąb, ppor. Janusz Messing ps. Bekas. Skoczkowie przerzucili 543 tys. dolarów w banknotach oraz 126 tys. marek na potrzeby AK. Zrzucono także sześć zasobników oraz 2 paczki. Samolot szczęśliwie powrócił do bazy po locie trwającym 13 godzin 15 minut.

 

W „Dzienniku czynności” mjr dypl. Jan Jaźwiński oficer wywiadu z Division VI (Special) Sztabu Naczelnego Wodza, Szef Wydziału Specjalnego (S), organizator lotniczych przerzutów do Polski odnotował:

„Dnia 13.III.43. uruchomiony został Plan Startu – wariant „osiem 2103” [zrzutów]; jak następuje: Lot Nr.: 36/47, ekipa BRICK, ludzi: Dąb plus 3 (…) placówka zasadn. Wół, zapas. Żaba, nawigator squ/ldr Boxer, załoga brytyjska, start godz. 18.40; Lot Nr.: 37/38, ekipa WINDOW, ludzi: Wołk plus 3 (…) placówka zasadn. Żbik, zapas. Hiena, nawigator kpt. obs. Kużnicki, załoga polska, start godz. 18.35; Lot Nr.: 38/49, ekipa TILE, ludzi: Sum plus 3 (…) placówka zasadn. Olcha, zapas. rej.3, nawigator por. obs. Gembik, załoga polska, start godz. 18.30; Lot Nr.: 39/50, ekipa STOCK, ludzi: Antoni plus 3 (…) placówka zasadn. Koza, zapas. Bratek, nawigator kpt. obs. Ławreńczuk, załoga polska, start godz. 18.50; Lot Nr.: 40/51, ekipa DOOR, ludzi: Ulewa plus 3 (…) placówka zasadn. Kra, zapas. Bat, nawigator F/Lt.. Austin, załoga brytyjska, start godz. 18.45; Lot Nr.: 41/52, SLATE, 6 paczek: M1, M2, M3, M4, PLT, R. (…) placówka zasadn. Wrona, nawigator F/o Wynne, załoga brytyjska, start godz. 19.05; Lot Nr.: 42/53, YARD, 6 paczek: 01, 02, 03, 04, 05, R. (…) placówka zasadn. Kaczka, nawigator F/o Foster, załoga brytyjska, start godz. 19.00; Lot Nr.: 43/54, AREA, 6 paczek: M1, M2, M3, M4, 05, R. (…) placówka zasadn. Kot, nawigator kpt. obs. Gryglewicz, załoga polska, start godz. 18.55;”.

Dn. 14.III. nawigatorzy zameldowali: – lot 36/47 wykonany na plac. odb. WÓŁ, zrzut jak plan. (543.000 dol. i 126.000 Rm), .- lot 37/48 wykonany na plac. odb. ŻBIK, zrzut jak plan. (744.000 dol.), – lot 38/49 wykonany na plac. odb. OLCHA, zrzut jak plan. (616.500 dol. i 547.000 Rm), – lot 39/50 wykonany na plac. odb. KOZA, zrzut jak plan. (450.000 dol. i 10.000 peset), – lot 40/51 wykonany na plac. odb. KRA, zrzut jak plan. (395.000 dol.), – lot 41/52 – nawalił dopływ benzyny – 20 min. od plac. – samolot zawrócił, – lot 42/53 – nawigator twierdzi, że plac. odb. nie dała 1944 [sygnałów świetlnych]. DZIĘKI CI WIELKI BOŻE! Wspaniała i szczęśliwa defilada – d l a   K r a j u !

Nastrój załóg, ekip i Wydz. „S”: w r e s z c i e    w y s t a r t o w a l i ś m y. Łacznie przerzucono, w sześciu wykonanych lotach – na placówki: 20 ludzi, 2.748.000 dol., 673.000 Rmk., 10.000 peset, trzy poczty (…) i 6 paczek mat. ” (s. 164)

 

Jerzy Straszak – „Szkoła szpiegów”
w: Zeszyty Historyczne nr 115, s. 122 – 144, Instytut Literacki, Paryż 1996

 

Podczas podróży pociągiem z Niekłania do Warszawy, w związku z kontrolą podróżnych, aresztowany pod fałszywym nazwiskiem przez gestapo na stacji Tomaszów Mazowiecki wraz z Cichociemnym ppor. Janusz Messing ps. Bekas, osadzeni w tamtejszym więzieniu, torturowany, nie ujawnił się, nikogo nie wydał.

Poprzez współwięźnia, członka AK nawiązali kontakt ze strukturami AK. Po przekupieniu szefa gestapo w Tomaszowie Mazowieckim, także w związku z epidemią tyfusu plamistego, na który ciężko zachorował, zwolnieni  7 maja 1943. Ewakuowany do szpitala w Warszawie na leczenie.

Maciej Żuczkowski - Wywiad Armii Krajowej (Eng. Intelligence of the Home Army)
w: Pamięć.pl nr 4-5/2012, Instytut Pamięci Narodowej Warszawa, s. 44 – 49

 

Po wyleczeniu z tyfusu, przydzielony do Oddziału II (wywiad) Komendy Głównej AK jako oficer wywiadu ofensywnego AK, wydziału wywiadu zagranicznego o kryptonimie „Stragan”, referatu „Wschód” o kryptonimie „Pralnia”. Służył m.in. jako kurier na odcinku III „Południe”, wyjeżdżał m.in. do Lublina, Lwowa, Kijowa. Od jesieni 1943 zastępca kierownika ośrodka wywiadowczego o kryptonimie „54 KK” obejmujacego obszar Białorusi oraz Polesia.

Po wkroczeniu Sowietów, w lipcu 1944 odmówił wykonania zadania nawiązania łączności z ośrodkiem wywiadowczym w Lwowie mjr „Grodzickiego”. Krótko działał w strukturach Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj, w  trakcie tej działalności utrzymywał kontakty konspiracyjne m.in. z Cichociemnymi: Piotrem Szewczykiem ps. Czer vel Piotrem Brzegiem oraz Henrykiem Januszkiewiczem ps. Spokojny.

dr Andrzej Suchcitz – Wywiad Armii Krajowej
źródło: Koło Byłych Żołnierzy Armii Krajowej – Oddział Londyn
www.polishresistance-ak.org

 

 

After the War

Po apelu z 8 września 1945 o ujawnienie się oraz skorzystanie z amnestii, wystosowanym przez płk Jana Mazurkiewicza ps. Radosław, ujawnił się w listopadzie 1945. Do 1948 poszukiwany jako „Wojciech Kopczewski”, agent brytyjskiego Secret Intelligence Service, przez Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego. W zainteresowaniu operacyjnym Wydziału I UBP m. st. Warszawy oraz Wydziału I Departamentu III MBP oraz MSW. Od 1949 rozpracowywany wraz z innymi oficerami wywiadu KG AK, DSZ i WIN.

28 marca 1950 zwerbowany do współpracy z UB jako tajny współpracownik ps. „Set”, prawdopodobnie później ps. „Heros”, uczestnik rozpracowywania emigracji w Wielkiej Brytanii.

Do 1946 pracował jako referent w Centralnym Urzędzie Planowania, następnie starszy referent w Państwowej Agencji Gospodarczej, do 1953 kierownik referatu prasowego, naczelnik Wydziału Organizacyjnego oraz zastępca dyrektora Gabinetu Ministra Budowy Miast i Osiedli. Do 1965 dyrektor w Centralnym Zarządzie Zakładów Prefabrykacji, w latach 1964-1965 także pełnomocnik Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych ds. budowy Cementowni „Nowiny”. Od kwietnia 1965 wicedyrektor Puławskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego, od 1967 dyrektor Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego „Budomontaż”, od 1971 do ukończenia budowy w 1980 dyrektor Zarządu Budowy Zamku Królewskiego w Warszawie. W latach 1980-1983 pełnomocnik prezydenta Warszawy ds. budownictwa oświaty i służby zdrowia, od września 1983 pracownik Stołecznego Przedsiębiorstwa Budowlanego. Od stycznia 1985 na emeryturze.

Wieloletni redaktor naczelny warszawskiego miesięcznika „Miasto”, wyjeżdżał do Czechosłowacji (1960), Bułgarii i Jugosławii (1971), Węgier (1973), Turcji i Grecji (1974), a także Afryki  (1984), Wielkiej Brytanii oraz Norwegii. W maju 1970 awansowany na stopień  porucznika, 23 kwietnia 2003 na stopień kapitana. Zmarł 5 października 2004 w Legionowie, pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie – kw. D18 (kolumbarium).

Andrzej Pepłoński – Współdziałanie Oddziału II Sztabu Naczelnego Wodza
z Secret Intelligence Service w okresie II wojny światowej
w: Słupskie Studia Historyczne 2003 r. nr 10, s. 149-165

 

 

The contribution of Polish intelligence in 1945 was assessed by the MI6 liaison officer (1940-1946), Commander Wilfred Dunderdale:
"Of the 45,770 intelligence reports from occupied Europe that reached the Allies during the war,
22,047, i.e. 48 percent, came from Polish sources (...)
It follows that over the last five years Polish agents in Europe have been working non-stop
and that they provided, despite the great danger to themselves and their families,
a large amount of material of all kinds and topics. "

In 2004 and 2005, extensive findings of the Polish-British Historical Commission were published
Fri "Polish - British intelligence cooperation during World War II"
(wyd. Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych, Warszawa 2004, 2005 ISBN 83-89115-11-5 oraz ISBN 83-89115-37-9.

In 2005, the British government officially confirmed
że ok. that about half of all secret reports for the Allies from occupied Europe came from Poles.
37 Cichociemnych (Silent Unseen, "Polish SOE") served in the Home Army intelligence ...

 

 

Promotions

• Corporal z cenzusem – czerwiec 1940
• Corporal Officer Cadet – 1 września 1941
• Lance  Officer Cadet – 21 grudnia 1941
• Second lieutenant – ze starszeństwem od 13 marca 1943
• Lieutenant – maj 1970
• Captain – 23 kwietnia 2003

 

 

Orders and decorations

• Virtuti Militari Silver Cross
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 1969
• Krzyż Armii Krajowej
• Medalom za Vojničke Verline (Jugosławia)
• Krzyż Oficerski Orderu Leopolda – Belgia, 1977
• Złota Odznaka GROM

 

 

Family Life

Syn Mariana, kierownika Spółdzielni Spożywców w Skarżysku oraz Marii z domu Szmurłło. W 1966 zawarł związek małżeński z Grażyną z domu Fijałkowską (ur. 1933), mgr inż arch. Nie mieli dzieci.

Jego brat Wojciech Zdzisław Lipiński w 1940 został rozstrzelany przez Niemców.

 

 

Commemoration of the Silent Unseen

W 1989 roku powstał film dokumentalny „Cichociemni” (scenariusz i reżyseria Marek Widarski).

May 15, 2005 was unveiled in the special unit - Military Unit GROM The monument is dedicated to the Silent Unseen of the Home Army. A considerable degree of the exposition in Sala Tradycji (eng. Hall of Tradition, also localized in the GROM HQ) is also focused on the lives of the Silent Unseen.

Since August 4, 1995, the unit has been named - GROM, named in honour of the Silent Unseen, paratroopers of the Home Army is Poland’s leading special-operations unit.

In 2008, the documentary "We cichociemni. Voice of the Living" (script and directed by Paweł Kędzierski).

On October 7, 2013 in Warsaw at ul. Matejko, opposite the Seym of R.P. ( parliament) the Memorial of the Cichociemni Paratroopers of the Home Army was unveiled.

In 2013, the documentary film Cichociemni was created. Fight for freedom or die ”(script and directed by Dariusz Walusiak).

In 2016, the Sejm of the Republic of Poland established the year 2016 as the Year of Silent People. The NBP issued a silver 10 zloty collector coin commemorating the 75th anniversary of the first drop of Cichociemni.

In 2017, LOT Polish Airlines placed a parachute sign and signature commemorating Cichociemni on the hull of a Boeing 787 (SP-LRG).

The Silent Unseen are a patron for many teams and scouting organizations. Many books and articles have been dedicated to their thematic.

Na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie znajdują się groby kilkudziesięciu Cichociemnych oraz poświęcony Im pomnik „TOBIE OJCZYZNO”

 

 

Sources:

• informacje własne (archiwum portalu)
• teczka personalna – Oddział Specjalny Sztabu Naczelnego Wodza (Studium Polski Podziemnej, Kol.023.0145)
• Krzysztof A. Tochman: Słownik biograficzny cichociemnych. T. 4. Zwierzyniec –Rzeszów: Obywatelskie Stowarzyszenie „Ostoja”, 2011, s. 120–122. ISBN 978-83-933857-0-6.
• Kajetan Bieniecki: Lotnicze wsparcie Armii Krajowej, Arcana, Kraków 1994 r. ISBN 83-86225-10-6
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1984, s. 355. ISBN 8321105378.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Wojskowy Instytut Historyczny, s. 138–139.

 

Also see – - biographical entry on Wikipedia (in Polish)