Ośrodki szkoleniowe i inne

Ośrodki szkoleniowe i inne

Audley End (od strony ogrodu)

Kandydatów na Cichociemnych szkolono w ok. 30 specjalnościach w ok. 50 tajnych ośrodkach SOE – Special Training School (Specjalna Szkoła Treningowa) oznaczonych arabskim numerem, także w polskich bazach, m.in. we włoskiej Ostuni.

Najsłynniejszym ośrodkiem był oczywiście STS 43 Audley End, na wyłączność oddany na potrzeby polskiej sekcji Special Operations Executive (ang. Kierownictwo Operacji Specjalnych). W kilku innych lokalizacjach przeszkoleni Cichociemni oczekiwali na skok do Kraju. W innych fałszowano niezbędne dokumenty (także pieniądze), przygotowywano zasobniki zrzutowe itp. W jeszcze innych pracowały urządzenia do łączności z okupowaną przez Niemców i Rosjan Polską. W Stanmore, na północny zachód od Londynu zlokalizowano Polish Wireless Research Unit (pol. Polskie Wojskowe Zakłady Radiowe). których zadaniem była produkcja specjalnego sprzętu radiokomunikacyjnego, w tym wówczas najlepszego na świecie „radia szpiegowskiego” – radiostacji typu AP, konstrukcji inż. Tadeusza Heftmana.

Oto wykaz „polskich” ośrodków szkoleniowych SOE
oraz innych obiektów wykorzystywanych przez Polaków:

Na urządzeniach mobilnych aby zobaczyć całość należy przewinąć w poziomie

Foto	Numer	Lokalizacja	Przeznaczenie
		Londyn, hotel Rubens	Sztab Naczelnego Wodza (1940 - 1943 r.)
		Londyn	Oddział VI (Specjalny) Sztabu Naczelnego Wodza
	STS 7a	Guildford	Kurs badań psychotechnicznych
	STS 10	Ostunia (Włochy)	Zaprawa, kurs spadochronowy
	Stacja / Station 17 (XVII)	Brickendonbury Manor, Brickendon, Hertford, Hertfordshire	Stacja wyczekiwania
	Stacja / Station 18 (XVIII)	Frogmore Park, Watton-at-Stone, Hertfordshire	Stacja wyczekiwania
	STS 19 lub STS 61	Gaynes Hall, St Neots	Hotel przed odlotem z lotniska RAF Tempsford (po kwietniu 1942 r.)
	Stacja / Station 20 (XX)	Pollards Park House, Chalfont, St. Giles, Buckinghamshire	Stacja wyczekiwania "Marta"
	STS 25	Inverlochy Castle	Kurs dywersyjno-strzelecki, minerski
	STS 25 a	Garramor	Kurs dywersyjno-strzelecki, minerski
	STS 34	Beaulieu	Kurs podstaw wywiadu
	STS 38	Briggens	Kurs walki konspiracyjnej
	STS 43	Audley End	Kurs walki konspiracyjnej, odprawowy
	STS 46	Michley k. Newport Chichely Hall	Kurs odprawowy
	STS 51	Ringway, Largo House	Zaprawa, kurs spadochronowy
	STS 61	Audley End	"Pakowalnia" zasobników zrzutowych
		Tatton Park	Miejsce szkoleń spadochroniarzy STS 51
		Tetworth Hall, Bedfordshire	Hotel SOE dla pilotów lotniska RAF Tempsford
		Lotnisko RAF Tempsford (Wielka Brytania)	Start 158 Cichociemnych do Polski
		Lotnisko Campo Casale, Brindisi (Włochy)	Start 133 Cichociemnych do Polski
		Polmont, Stirlingshire	Ośrodek Wyszkoleniowy Sekcji Dyspozycyjnej Oddziału Specjalnego SNW
		Barnes Lodge, Hertfordshire	Ośrodek odbiorczy radiołączności
		Chipperfield Lodge	Ośrodek nadawczy radiołączności
		Mesagne, Via Appia Antica (Włochy)	Centrala radiowa "Mewa"
		Connington Hall	Centrala radiołączności (Powstanie Warszawskie)
		Dover House, Stanmore	Oddział Radio Sztabu Naczelnego Wodza
		Stanmore	Polish Wireless Research Unit (m.in. produkcja radiostacji typu AP)

W początkowym okresie zrzutów Cichociemnych przerzucano do Polski także z brytyjskich lotnisk: Foulsham, Linton in Ouse, Lakenheath, Newmarket, Stradishall. Ośrodek szkoleniowy łącznościowców zlokalizowany był początkowo (1941 – 1942 r.) w Anstruther (hrabstwo Fife, Szkocja, Wielka Brytania), przy 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej. W latach 1942 – 1943 r. szkolono w budynkach browaru Auchtertool (hrabstwo Fife, Szkocja, Wielka Brytania), później (1943 – 1944 r.) w budynkach Saint Margaret’s School for Girls w Polmont (Stirlingshire, Szkocja, Wielka Brytania).

Dopiero po pomyślnym ukończeniu wszystkich wymaganych kursów, przeszkolony kandydat miał szansę zostać zakwalifikowanym do skoku, następnie skoczyć na spadochronie do okupowanej Polski i zostać Cichociemnym.

Po zakończeniu wszystkich szkoleń oraz zakwalifikowaniu do skoku, kandydat na Cichociemnego składał przysięgę na rotę Armii Krajowej, wybieram pseudonim oraz wyjeżdżał na tzw. stację wyczekiwania, gdzie oczekiwał na skok do kraju.

Na szkolenia oraz do skoku do okupowanej Polski zgłosiło się 2413 kandydatów: 1 generał (Tadeusz Kossakowski), 112 oficerów sztabowych, 894 oficerów mlodszych, 592 podoficerów, 771 szeregowych. Wśród ochotników było 15 kobiet.

Na szkolenia dla Cichociemnych przyjęto 2413 kandydatów.
Jedynie 605 z nich pomyślnie ukończyło szkolenia.
Spośród nich tylko 579 zakwalifikowano do skoku do Kraju.
Do okupowanej Polski zrzucono 316 Cichociemnych.

zobacz – 316 Cichociemnych spadochroniarzy Armii Krajowej

From the 316 Silent Unseen,
38 have fought for the independence of Poland in 1918-1921:

Leon Bazała (1918-1920) | Jacek Bętkowski (1920) | Jan Biały (1918-1920) | Romuald Bielski (1919-1920) | Adolf Gałacki (1918-1920) | Stanisław Gilowski (1918-1920) | Jan Górski (1919-1920) | Antoni Iglewski (1915-1920) | Kazimierz Iranek-Osmecki (1913, 1916, 1920) | Wacław Kobyliński (1918-1920) | Bolesław Kontrym (1917-1918) | Franciszek Koprowski (1919-1920) | Tadeusz Kossakowski (1909-1920) | Julian Kozłowski (1918-1919) | Henryk Krajewski (1918-1920) | Leopold Krizar (1918-1920) | Stanisław Krzymowski (1914-1920) | Adolf Łojkiewicz (1918-1920) | Narcyz Łopianowski (1918-1920) | Zygmunt Milewicz (1918-1920) | Przemysław Nakoniecznikoff-Klukowskand (1913-1921) | Leopold Okulicki (1914-1920) | Mieczysław Pękala-Górski (1918-1920) | Edward Piotrowski (1918-1920) | Jan Różycki (1917-1920) | Roman Rudkowski (1914-1920) | Tadeusz Runge (1917-1920) | Józef Spychalski (1916-1920) | Tadeusz Starzyński (1920) | Tadeusz Stocki (1920) | Aleksander Stpiczyński (1917-1920) | Adam Szydłowski (1918-1920) | Wincenty Ściegienny (1918-1920) | Witold Uklański (1917-1921) | Józef Zabielski (1920) | Józef Zając (1920) | Wiktor Zarembiński (1920) | Bronisław Żelkowski (1920)

Niepodlegla, Poland, 100 anniversary of re-gaining independence.
Project implemented as part of the celebration of the centenary of regaining independence and the reconstruction of Polish statehood